21 september: Yellowstone NP dag 2
Blijf op de hoogte en volg Michael
24 September 2012 | Verenigde Staten, West Yellowstone
Beste lezer,
Vanochtend wakker geworden op het Grizzly RV Park, na weer een koude nacht. In eerste instantie leek het ’s avonds rond een uur of half tien toch nog niet zo koud te worden, maar ik denk dat het toch weer rond het vriespunt is geweest.
Dit was een prima RV Park, mag ook wel voor de ruim $ 50,- die we ervoor betaalden. De eerste waarbij de plaatsen geasfalteerd waren, en er rondom de staplaats een grasmat lag.
We tanken vol in West Yellowstone en rijden terug richting het park. Binnen tien minuten staan we weer bij de ingang en hoeven we alleen ons bonnetje van gisteren te laten zien om door te kunnen rijden.
Het ziet er naar uit dat het druk gaat worden. Veel Amerikanen hebben de vrijdag extra vrijgenomen, want er zijn ook al veel meer kinderen bij, die er gisteren nog niet waren.
We beginnen bij een waterval, waar het eerst lijkt alsof er gratis geld wordt weggegeven, zo druk is het, terwijl hij op zich niks voorstelt. Misschien komt het omdat dit een van de eerste stoppunten is als je het park bent binnengekomen. Toch staat dit punt niet op de kaart aangegeven.
De volgende stop staat wél aangegeven, we zien hier stoom uit de grond komen bij de parkeerplaats, het gaat om Beryl Spring. Hier stopt bijna niemand, en zijn we weer bijna de enigen die naar deze ‘hot spring’ gaan kijken. Het blijft raar: of je bent alleen, of iedereen is er.
We rijden weer verder en komen onderweg op een vlakte heel in de verte een paar bizons tegen. We lopen een stukje de vlakte op, maar nog steeds blijven ze een paar honderd meter op afstand. Toch nemen we een paar foto’s, je weet nooit wanneer je ze weer tegenkomt.
De volgende stop is Artists Paintspots. Om hier te komen moet je ongeveer 500 meter wandelen. Vervolgens kom je op een stuk land waar meerdere heetwater bronnen zijn, ook in de hoger gelegen bergwand. Je kunt een hele rondwandeling maken, maar ik denk dat die wat teveel wordt voor mij. We pikken de mooiste plekken eruit, en lopen zo toch nog een aardig stuk. Met het heen- en teruglopen erbij toch weer anderhalve kilometer.
Op de foto’s kun je een beetje zien hoe het eruit zag. Tussen de bomen door gefotografeerd, en al het stoom op de achtergrond, lijkt het wel op een oorlogsgebied.
Parkeren was hier overigens weer lastig want auto’s stonden volop op de plekken van de RV’s. Uiteindelijk reed er één auto weg, waardoor ik in de strook voor een RV kon parkeren, maar wel nog een auto voor mij. Toen ik weg wilde, stond de auto er nog steeds. Enige optie was: achteruit de parkeerplaats weer af. Altijd spannend op zulke drukbezochte terreinen. Gelukkig helpt Madelon even mee door buiten de camper aanwijzingen te geven.
Vervolgens rijden we door naar Norris, waar het Norris Geyser Basin ligt. Hier liggen ook weer meerdere geisers en heetwater bronnen. De belangrijkste geiser is hier de ‘Steamboat Geyser’. Dit is de grootste geiser van de wereld. We lopen ongeveer 300 meter om bij de geiser te komen. We zijn benieuwd wanneer de volgende grote uitbarsting komt. Hm, dat zou nog weleens kunnen gaan duren. De laatste grote uitbarsting was in mei 2005. Bij zo’n uitbarsting kan het water tot wel 120 meter hoog gespoten worden. Kleine kans dat we dat nu dus ook gaan meemaken.
Deze geiser spuit zó onregelmatig, dat er tussen de vier dagen, en zestig jaar ligt voor een grote uitbarsting. Wel spuit hij zeer regelmatig minder grote hoeveelheden water uit, tot een meter of vijf. Dit zien we dan ook regelmatig gebeuren.
Interessant is ook nog, dat er ongeveer honderd meter verderop een heetwaterbron ligt, de Cistern Spring, die op een of andere manier in contact staat met de geiser. Als de geiser een grote uitbarsting heeft, dan wordt al het water uit de Cistern Spring weggezogen, en duurt het ongeveer twee dagen voordat deze weer volledig gevuld is.
We lopen verder nog een grote ronde in het basin waarbij we langs nog veel meer bronnen komen. Ook hier is alles bekijken weer net iets teveel van het goede, want het is pas half één. Ook nu hebben we weer zo’n twee kilometer gelopen.
Hier was het parkeren overigens beter geregeld. Er was een hele aparte parkeerplaats voor RV’s en bussen, verboden terrein voor gewone auto’s.
Na deze ronde gaan we een stuk rijden zonder dat we veel bijzonders tegenkomen. We gaan aan de linkerbovenkant van het ‘achtje’ beginnen wat je kunt rijden in Yellowstone.
De eerstvolgende stop wordt Mammoth Hot Springs Terraces. Hier zien we grote heetwaterbronnen die zóveel water en andere grondstoffen over de rand van de bron hebben gegooid, dat dit allemaal is gaan stollen, en als een soort kaarsvet over de randen heen ligt. Ook hier zien we weer verschillende kleuren grond, als lichtblauw en oranje.
In ons geval moeten we de eerste afslag naar de Upper Terraces links laten liggen, omdat je daar niet in mag met de RV. Wij rijden een flink stuk door naar beneden, en parkeren bij de Lower Terraces. Vanaf hier kun je dan via trappen zelf evengoed weer naar boven klimmen. Ook hier lopen we weer een paar kilometer rondom alle bezienswaardigheden. Ondertussen begint m’n been toch wel wat pijn te doen. Dit wordt dan ook zo’n beetje het laatste wat we vandaag gaan doen.
Via Tower-Roosevelt ( de rechterbovenhoek van het ‘achtje’ ) en Canyon Village ( het rechtermidden van het ‘achtje’ ) rijden we richting Fishing Bridge, waar onze campground voor de komende twee nachten ligt.
Het is flink klimmen en dalen voor de camper. Het is ook lastig om op deze manier de camper op z’n cruise control te zetten, want bij het stijgen maakt ie al snel meer toeren dan ik zou willen, en ook bij het dalen schiet ie meteen hoog in de toeren. Nadeel is dan dus ook, dat ik flink op het stugge gaspedaal door moet trappen.
Onderweg komen we nog in een flinke opstopping terecht. Er lopen bizons over de weg! En niet een paar, nee, links en rechts van ons staan waarschijnlijk zo’n vijftig tot honderd bizons te grazen, waarvan sommigen de oversteek over de weg gaan wagen. Iedereen komt tot stilstand, en het enige dat je kunt doen is blijven staan en hopen dat ze je auto met rust laten. We staan zeker een kwartier te wachten tot we weer langzaam aan gaan rijden. Er staan er nog twee op de weg als wij langs rijden. Letterlijk tot op een meter van het raam rijden we langs ze. Als we deze kudde voorbij zijn, volgen er later nog veel meer stukken land met heel veel bizons.
Eindelijk komen we aan bij de campground, het is inmiddels tien over zes. We hebben vandaag 170 km. gereden, en zo’n zes tot zeven kilometer gelopen, los van alle stukjes van en naar de camper als we ergens zijn uitgestapt. We zitten nog even te twijfelen of we nog één of nog twee volle dagen in Yellowstone zullen blijven. Morgen kunnen we nog een nacht slapen op Fishing Bridge, de dag erna gaat deze dicht tot aan het voorjaar. Misschien dat we zondag nog een keertje op Grizzly RV Park slapen, of dat we meteen nog een extra stuk doorrijden als we alles al eerder gezien hebben.
Voor nu is het even mooi geweest, tot de volgende keer!
Vanochtend wakker geworden op het Grizzly RV Park, na weer een koude nacht. In eerste instantie leek het ’s avonds rond een uur of half tien toch nog niet zo koud te worden, maar ik denk dat het toch weer rond het vriespunt is geweest.
Dit was een prima RV Park, mag ook wel voor de ruim $ 50,- die we ervoor betaalden. De eerste waarbij de plaatsen geasfalteerd waren, en er rondom de staplaats een grasmat lag.
We tanken vol in West Yellowstone en rijden terug richting het park. Binnen tien minuten staan we weer bij de ingang en hoeven we alleen ons bonnetje van gisteren te laten zien om door te kunnen rijden.
Het ziet er naar uit dat het druk gaat worden. Veel Amerikanen hebben de vrijdag extra vrijgenomen, want er zijn ook al veel meer kinderen bij, die er gisteren nog niet waren.
We beginnen bij een waterval, waar het eerst lijkt alsof er gratis geld wordt weggegeven, zo druk is het, terwijl hij op zich niks voorstelt. Misschien komt het omdat dit een van de eerste stoppunten is als je het park bent binnengekomen. Toch staat dit punt niet op de kaart aangegeven.
De volgende stop staat wél aangegeven, we zien hier stoom uit de grond komen bij de parkeerplaats, het gaat om Beryl Spring. Hier stopt bijna niemand, en zijn we weer bijna de enigen die naar deze ‘hot spring’ gaan kijken. Het blijft raar: of je bent alleen, of iedereen is er.
We rijden weer verder en komen onderweg op een vlakte heel in de verte een paar bizons tegen. We lopen een stukje de vlakte op, maar nog steeds blijven ze een paar honderd meter op afstand. Toch nemen we een paar foto’s, je weet nooit wanneer je ze weer tegenkomt.
De volgende stop is Artists Paintspots. Om hier te komen moet je ongeveer 500 meter wandelen. Vervolgens kom je op een stuk land waar meerdere heetwater bronnen zijn, ook in de hoger gelegen bergwand. Je kunt een hele rondwandeling maken, maar ik denk dat die wat teveel wordt voor mij. We pikken de mooiste plekken eruit, en lopen zo toch nog een aardig stuk. Met het heen- en teruglopen erbij toch weer anderhalve kilometer.
Op de foto’s kun je een beetje zien hoe het eruit zag. Tussen de bomen door gefotografeerd, en al het stoom op de achtergrond, lijkt het wel op een oorlogsgebied.
Parkeren was hier overigens weer lastig want auto’s stonden volop op de plekken van de RV’s. Uiteindelijk reed er één auto weg, waardoor ik in de strook voor een RV kon parkeren, maar wel nog een auto voor mij. Toen ik weg wilde, stond de auto er nog steeds. Enige optie was: achteruit de parkeerplaats weer af. Altijd spannend op zulke drukbezochte terreinen. Gelukkig helpt Madelon even mee door buiten de camper aanwijzingen te geven.
Vervolgens rijden we door naar Norris, waar het Norris Geyser Basin ligt. Hier liggen ook weer meerdere geisers en heetwater bronnen. De belangrijkste geiser is hier de ‘Steamboat Geyser’. Dit is de grootste geiser van de wereld. We lopen ongeveer 300 meter om bij de geiser te komen. We zijn benieuwd wanneer de volgende grote uitbarsting komt. Hm, dat zou nog weleens kunnen gaan duren. De laatste grote uitbarsting was in mei 2005. Bij zo’n uitbarsting kan het water tot wel 120 meter hoog gespoten worden. Kleine kans dat we dat nu dus ook gaan meemaken.
Deze geiser spuit zó onregelmatig, dat er tussen de vier dagen, en zestig jaar ligt voor een grote uitbarsting. Wel spuit hij zeer regelmatig minder grote hoeveelheden water uit, tot een meter of vijf. Dit zien we dan ook regelmatig gebeuren.
Interessant is ook nog, dat er ongeveer honderd meter verderop een heetwaterbron ligt, de Cistern Spring, die op een of andere manier in contact staat met de geiser. Als de geiser een grote uitbarsting heeft, dan wordt al het water uit de Cistern Spring weggezogen, en duurt het ongeveer twee dagen voordat deze weer volledig gevuld is.
We lopen verder nog een grote ronde in het basin waarbij we langs nog veel meer bronnen komen. Ook hier is alles bekijken weer net iets teveel van het goede, want het is pas half één. Ook nu hebben we weer zo’n twee kilometer gelopen.
Hier was het parkeren overigens beter geregeld. Er was een hele aparte parkeerplaats voor RV’s en bussen, verboden terrein voor gewone auto’s.
Na deze ronde gaan we een stuk rijden zonder dat we veel bijzonders tegenkomen. We gaan aan de linkerbovenkant van het ‘achtje’ beginnen wat je kunt rijden in Yellowstone.
De eerstvolgende stop wordt Mammoth Hot Springs Terraces. Hier zien we grote heetwaterbronnen die zóveel water en andere grondstoffen over de rand van de bron hebben gegooid, dat dit allemaal is gaan stollen, en als een soort kaarsvet over de randen heen ligt. Ook hier zien we weer verschillende kleuren grond, als lichtblauw en oranje.
In ons geval moeten we de eerste afslag naar de Upper Terraces links laten liggen, omdat je daar niet in mag met de RV. Wij rijden een flink stuk door naar beneden, en parkeren bij de Lower Terraces. Vanaf hier kun je dan via trappen zelf evengoed weer naar boven klimmen. Ook hier lopen we weer een paar kilometer rondom alle bezienswaardigheden. Ondertussen begint m’n been toch wel wat pijn te doen. Dit wordt dan ook zo’n beetje het laatste wat we vandaag gaan doen.
Via Tower-Roosevelt ( de rechterbovenhoek van het ‘achtje’ ) en Canyon Village ( het rechtermidden van het ‘achtje’ ) rijden we richting Fishing Bridge, waar onze campground voor de komende twee nachten ligt.
Het is flink klimmen en dalen voor de camper. Het is ook lastig om op deze manier de camper op z’n cruise control te zetten, want bij het stijgen maakt ie al snel meer toeren dan ik zou willen, en ook bij het dalen schiet ie meteen hoog in de toeren. Nadeel is dan dus ook, dat ik flink op het stugge gaspedaal door moet trappen.
Onderweg komen we nog in een flinke opstopping terecht. Er lopen bizons over de weg! En niet een paar, nee, links en rechts van ons staan waarschijnlijk zo’n vijftig tot honderd bizons te grazen, waarvan sommigen de oversteek over de weg gaan wagen. Iedereen komt tot stilstand, en het enige dat je kunt doen is blijven staan en hopen dat ze je auto met rust laten. We staan zeker een kwartier te wachten tot we weer langzaam aan gaan rijden. Er staan er nog twee op de weg als wij langs rijden. Letterlijk tot op een meter van het raam rijden we langs ze. Als we deze kudde voorbij zijn, volgen er later nog veel meer stukken land met heel veel bizons.
Eindelijk komen we aan bij de campground, het is inmiddels tien over zes. We hebben vandaag 170 km. gereden, en zo’n zes tot zeven kilometer gelopen, los van alle stukjes van en naar de camper als we ergens zijn uitgestapt. We zitten nog even te twijfelen of we nog één of nog twee volle dagen in Yellowstone zullen blijven. Morgen kunnen we nog een nacht slapen op Fishing Bridge, de dag erna gaat deze dicht tot aan het voorjaar. Misschien dat we zondag nog een keertje op Grizzly RV Park slapen, of dat we meteen nog een extra stuk doorrijden als we alles al eerder gezien hebben.
Voor nu is het even mooi geweest, tot de volgende keer!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
