5 oktober: Eindverslag

Beste lezer,

Het is zover, we gaan weer afscheid nemen van Amerika. We hebben vrijwel geen oog dicht gedaan. Enerzijds omdat we wisten dat om 4.50 de wekker afloopt, anderzijds omdat er regelmatig een trein luid toeterend voorbij denderde en de airco een tikkend geluid maakte. Maar juist die airco hadden we aan zodat we het geluid van de trein wat minder hoorden.

We douchen ons, pakken onze laatste spullen in en stappen naar buiten, waar we opgepikt worden door de shuttlebus die ons naar het vliegveld brengt.
De bus is vol, met ongeveer 20 personen, zodra we iedereen opgepikt hebben, en binnen tien minuten staan we op het vliegveld. We checken onze bagage in ( 1 kilo per koffer te veel, zo’n handweegschaal is niet altijd even accuraat ) maar het wordt gewoon geaccepteerd.

Er staat een behoorlijke rij voor de douane maar we zijn er snel doorheen. We hebben nog tijd om even wat te eten, helaas zit er geen Starbucks op San Francisco Airport zodra je door de douane bent.

Om tien voor half acht gaan we boarden en om vijf voor acht zouden we moeten vliegen. Helaas begint de dag met vertraging van een uur. We zitten wel al in het vliegtuig maar pas na een uur vertrekken we. We dachten dat we weer een personal entertainment system zouden hebben omdat eigenlijk alle vliegtuigen van United ( en voorheen Continental ) dat hebben. Het is er ook wel, maar alleen tegen betaling. Misschien dat er een verschil is tussen toestellen van Continental en United. We weten dat het in die van Continental sowieso gratis was. Ook stond er op de voucher dat we ontbijt zouden krijgen, maar ook dat gebeurde helaas niet. Je kon wel eten kopen uiteraard maar we lieten sowieso het eten wat je kon kopen voorbij gaan omdat we dachten dat we het gratis zouden krijgen, en dat alleen was voor de mensen die a la carte wilden ontbijten.

Helaas, een lange vlucht dus op deze manier.

We landen om half vijf op Newark Liberty Airport waar we om tien voor half zes alweer moeten boarden voor de vlucht naar Amsterdam. Tegen de tijd dat we uit het vliegtuig zijn is het al tien voor vijf. We hebben nu al bijna zes uur niks meer gegeten dus willen we toch wel snel wat eten. Het blijkt dat ons volgende vliegtuig vertraagd is van 18.05 naar 18.20. We halen snel even wat rijst met kip bij de wok en eten dat op. Het boarden van onze volgende vlucht blijkt wel gewoon om 17.20 te beginnen, ondanks dat het pas over een uur vertrekt. We waren dus net op tijd en stappen het vliegtuig in. Dan begint het lange wachten. In eerste instantie blijkt dat er iemand onwel geworden is en dat daar de ambulance voor moest komen. Wij hebben daar niks van meegekregen. Vervolgens waren we 1 uur verder.
We kunnen nog niet opstijgen want het is inmiddels slecht weer geworden. Wegens onweersbuien is er maar 1 baan beschikbaar. We wachten nog een half uur.
Vervolgens worden we weggeduwd van de gate en gaan we richting de startbaan.
Daar blijven we ook weer een tijd stilstaan. Het blijkt dat er brandstof bijgevuld moet worden en dus komt er een wagen om dat te regelen.
Als we denken dat we verder kunnen blijkt er iets met de brandstofpomp aan de hand te zijn. Deze moet nagekeken worden en er moet een monteur voor komen.

Als de brandstofpomp is gerepareerd blijkt het omroepsysteem het niet meer te doen. We zitten inmiddels al drie-en-een half uur in het vliegtuig en we zijn nog steeds niet weg.

Uiteindelijk krijgen we te horen dat we terug naar de gate gaan omdat het niet duidelijk is hoe snel het probleem opgelost zal zijn.

Als we eenmaal buiten het vliegtuig zijn wordt omgeroepen dat het waarschijnlijk nog zeker een uur zal duren voordat duidelijk is wanneer we weer verder vliegen. We krijgen allemaal een food-voucher van $ 10,- om ergens wat te eten te halen. Het is plaatselijke tijd inmiddels 21.55 uur, vier uur later dan dat we officieel zouden vertrekken.
Wij lopen direct naar het foodcourt en bestellen nog net op tijd bij een ‘normale’ tent wat te eten, ze geven ook aan dat ze daarna gaan sluiten. Voor de andere mensen is er alleen nog de McDonalds. Op zich niks mis mee, maar we wilden toch liever iets anders. De mensen die na ons komen worden stuk voor stuk geweigerd. Op zich is de communicatie hierin tussen de luchtvaartmaatschappij en de horecabedrijven niet echt correct maar er was in ieder geval ‘een’ mogelijkheid.

Als we wat hebben gegeten gaan we terug naar onze gate en blijkt dat het sneller gaat dan verwacht. Al rond tien over tien gaan we weer boarden.

Als iedereen weer zit duurt het uiteindelijk nog wel tot kwart over elf voor we vertrekken, maar dan gaan we ook echt.
We hebben inmiddels ruim 5 uur vertraging.

Als we zijn opgestegen krijgen we vlak daarna weer eten. Het is inmiddels al bijna donker buiten. We hebben voor het ongemak een voucher gehad waarbij je bij een volgende resevering 10% korting krijgt, en een gratis ( alcoholisch ) drankje.

De reis verloopt verder vrij rustig. We landen uiteindelijk om tien over twaalf Nederlandse tijd op Schiphol, omdat we ook in Nederland nog een half uur moesten rondcirkelen omdat er maar één landingsbaan open was in verband met harde wind.
Gelukkig komen we vrij snel door de bagageclaim en de douane en staan we rond half één in de aankomsthal. We worden opgehaald door de ouders van Madelon en we zijn het na 22 uur in touw toch wel een beetje zat. Maar het is een fantastische vakantie geweest. Iedereen bedankt voor het actief meelezen! Tot een volgende keer!